غروب یه روز پاییزی دخترم از مدرسه بر گشت ، معلوم بود چیزی ذهنش رو مشغول کرده. بالاخره بعد از نماز حرف دلش رو پرسید : بابایی خدا رو کی آفریده؟!
گفتم :دخترم خدا که آفریده نیست ،خدا آفریننده است ، یعنی خدا همه چیز رو به وجود آورده اما خودش ، خود به خود وجود داشته.

پرسید: یعنی چطوری می شه بابا؟!
گفتم :دخترم هر چیزی خاصیتی داره .
مثلا می دونی که روشنایی اتاق از نوره،
روشنایی همین لامپ هم از نوره،
روشنایی ماه هم از نوره،
روشنایی خورشید هم از نوره،
خوب حالا که روشنایی همه چیز  از نوره ، روشنایی خود نور از چیه؟!
تو فکر رفت ،بهش گفتم :
نور خود به خود روشنه ، همه چیز رو هم روشن می کنه ، همین طور روغن خود به خود چربه ، همه چیز رو هم چرب می کنه ، یا نمک که خود به خود شوره ، همه چیز رو هم شور می کنه ، خدا هم خود به خود وجود داشته ، همه چیز رو هم به وجود آورده.
کمی مکث کرد، بعد پرسید :بابایی حالا نمی شه خدا رو کسی آفریده باشه.
پرسیدم :حالا اونی که خدا رو آفریده رو ، کی آفریده، گفت:یکی دیگه ، پرسیدم  :اون یکی دیگه رو ، کی آفریده، گفت:یکی دیگه ،  چند بار سوال و جواب تکرار شد بعد پرسید:بابایی یعنی نمی شه خدا رو کسی افریده باشه؟! گفتم نه دخترم خدا خود به خود وجود داشته همه چیز رو هم به وجود آورده.
دیدم دوباره تو فکر فرو رفت ، گفتم : دخترم چند سال که بزرگتر بشی متوجه می شه نباید درباره اینکه خدا چطوریه و چطور خود به خود به وجود اومده فکر کنی ، چون ما نمی تونیم از این چیز ها سر در بیاریم وباعث میشه که گیج بشیم ، اینجاست که شیطان از فرصت استفاده می کنه تا ما رو گمراه کنه(1).
پرسید :بابایی به چی فکر کنم .گفتم :به مهربونی های خدا،به اینکه خدا پدر ومادر مهربون داده عمو ها خاله ها ودایی های مهربون داده ، چقدر نی نی مونو دوست داری؟چقدر دعا کردی خدا به ما نی نی بده؟ (2)
گفت :بابایی خدا خیلی مهربونه به ما نی نی داده ، من خدا رو خیلی دوست دارم .

 دیگه بعد از اون دخترم از این سوال ها نپرسید آلان هم نمازهاشو می خونه.




پی نوشت

---------------
1.حضرت صادق(ع) فرمود: "بر حذر باشید از تفكر در كنه ذات خدا، چون نتیجه ای غیر از سرگردانی و گمراهی ندارد". (بحارالانوار، ج74 ، ص239)
 مبانی محدود ما، درک و سنجشی از بی نهایت نداره و هر چه را به تصویر بکشه باز به محدودیت شون بر می گرده، همین برهان در كلمات پیشوایان دین هم وارد شده  كه فرمودند: "كلّما میّزتموه باوهامكم فی ادقّ معانیه فهو مخلوق مثلكم مردود الیكم" (بحارالانوار، ج66 ، ص292) یعنی هر چه در ذهن شما بیاید و آن را تصور كنید در باریك‏ترین جلوه‏ها و مفهوم‏هایش، آن خدا نیست بلكه او هم مخلوقی مثل شماست كه در وجودش احتیاج به شما و برگشت وجود او به شما است.
اكنون كه با این برهان واضح فهمیدیم كه درك ذات خدای تعالی برای بشر محدود، ممكن نیست .

2.روایاتی كه از پیامبر و ائمه(علیهم السلام)فرمودند: درباره‏ ذات خدا تفكر نكنید (كه به جایی نمی‏ رسید، بلكه از این راه ممكن است شیطان سوء استفاده كرده و شما را منحرف کند).اما درباره‏ نعمت ها و آثار عظمت او فكر كنید (تا هر ساعت به معرفت و ایمان شما افزوده گردد). (اصول كافی، ج 1، ص 93)

 معنای این قبیل روایات این نیست كه در بحث خداشناسی وارد نشوید، بلكه بحث درباره‏ خدا و صفات او در حد خود لازم است، اما كسی نباید توقع داشته باشد كه بر كنه ذات خدای جهان پی ببرد.